Heb jij soms ook zo’n moeite met het feit dat je blijkbaar alleen maar goed bezig bent als je je passie volgt? Iets doen en willen doen, ongeacht de kans op succes en ongeacht wat anderen ervan vinden.

Het klinkt mooi en geweldig, maar hoeveel mensen die je kent hebben echt een brandende passie voor iets? Ik ken er persoonlijk één: mijn zoon met zijn onstuitbare passie voor gitaar spelen. Sinds zijn 10e speelt hij gitaar en daar hebben we nooit moeite voor hoeven doen – nooit was het nodig hem te helpen herinneren dat hij moest oefenen. En nu, bijna 8 jaar later, is er nog steeds maar 1 ding dat hij wil doen en zal doen: muziek maken. Op alle mogelijke momenten van de dag en ongeacht of hij ervoor betaald wordt of niet.

In mijn ogen is hij een van de weinige mensen in mijn omgeving met een authentieke passie. Ik ken genoeg mensen die zeggen een enorme passie te hebben voor bijvoorbeeld “het helpen van mensen”. Maar die doen dat in veel gevallen vooral omdat het een leuke manier is om geld te verdienen. Zo heb ik zelf ook lang gezegd dat ik een ‘passie’ heb voor het mensen helpen hun talent te gelde te maken. Maar laten we even eerlijk zijn.

Reality check.

Zo’n ‘passie’, blijft daar iets van over als niemand kijkt? Mijn zoon speelt door, of er publiek is of niet. Maar ik? Ik stop met talentontwikkeling zodra er teveel tegengas komt of niemand het wil kopen. Dan ga ik door met mijn ‘gewone’ leven en laat die ‘passie’ voor wat het is.

Toegegeven: ik ben een passieloos persoon. Ik ben wel heel enthousiast, maar dat enthousiasme kan zich van jaar tot jaar verplaatsen naar een ander onderwerp.

Voor mij geen jarenlange, levenslange bevrediging van het volgen van mijn passie. Hey, ik heb al moeite om drie keer hetzelfde verhaal te vertellen, laat staan dat verhaal met volle passie jaar na jaar leven (dat is dan ook gelijk de reden waarom ik de eerste dienstverlener in Nederland was die met online programma’s aan de slag ging – voor mij nooit 3 x dezelfde training!).

Dat ontbreken van een diepe levenslange passie voelde altijd een beetje als een gemis. Beetje loser-achtig. Ik heb geen passie. Shit man, waar ren ik dan achteraan?

Tot ik een tijdje terug op Facebook een 90 seconden video voorbij zag komen van Elizabeth Gilbert (de schrijfster van het boek Eat, Pray, Love) die bij Oprah Winfrey’s Soul Sunday sprak over passie. Het clipje kan je hier helemaal zien en de strekking die ik eruit haalde, wil ik graag met je delen.

Elizabeth bleek de frustratie te herkennen van al die mensen zonder passie. En hoe je, in een wereld waar ‘het volgen van je passie’ het grootste goed lijkt te zijn, mooi met lege handen staat al je geen idee hebt wat je passie (zo eentje die je ook doet als niemand kijkt) écht is. Want wat volg je als je geen passie hebt?

Elizabeth bood in dit filmpje een geweldig alternatief: “Doe elke dag waar je op dat moment enthousiast van wordt”.

Ik was even stil van de eenvoud van deze waarheid. Want ook op die manier kan ik de vervulling ervaren waarvan ik vermoed dat echte passie-volgers die hebben als ze hun ding doen.

Elke dag doen wat je die dag enthousiast maakt, geeft bovendien enorme ruimte om eens iets uit te proberen, iets nieuws te ontdekken en mee te bewegen met de flow van het leven. Ik ben om.

Laat maar zitten die levensvervullende passie, ik volg voortaan mijn nieuwsgierigheid. Doe je mee?